माग्नेको हातमा सुनको कचौरा
कतै खुइलिए खुइलिएझैँ लाग्ने अद्भुत, बिल्कुल प्राचीन एउटा सानो कचौरा बोक्न छाड्दैन माग्ने मरे पनि दोबाटोमै तयार, तर माग्न छाड्दैन माग्ने स्वाभिमानलाई थुक्क थुकेर इतिहास जलाई वर्तमान खोज्दा, आफ्नै नाम जान्दैन माग्ने जान्दछ त केवल माग्न कचौरा ठोक्दै माग्न रातो रङ पोतेर रोगीको अभिनय गर्न औँलाहरू अंकुशे काँडाझैँ बनाउनमुख बंग्याउँदै पक्षघाती बन्नदिनदिनै माग्ने दिवस मनाउनजयजयको लयमा माग्ने महिमा गाउन कठै ! खप्पिस छ माग्ने पहेँला दाँत देखाउन दिनदिनै माग्ने मोटाउँदै छ, तर कचौरा सुक्दै छ म उसलाई हेरिरहन्छु, ऊ मलाई सत्रु