आफ्नोजस्तो नभएको आफ्नो देश
साहित्य एक हुल रहरहरूआज पनि साइत सार्दै थिएसपनाको भूगोलतिर मनहरू अड्याएरआफ्नो देश आफ्नोजस्तो भएन मनमनै गरेको कुरा यता प्रस्टै सुनिन्थ्यो भीडमा तर, सुन्नुपर्नेले सुन्दैनथ्यो । आँखाका डिलमा उभिएका आशाका दानाहरू एक–एक गरेर खस्दै थिए टिप्दै थिए आफन्तहरू फाँदमा लस्कर हिजोजस्तै थियो आज पनि आफ्नो देशआफ्नोजस्तो भएनभुईंमा असरल्ल आवाजहरू कानसम्म पुग्नुपर्थ्यो कसैकोतर, पुगेन कसैगरी । हिउँदमा मात्र साइबेरियाबाट चराहरू यता झर्छन् जाडो सकिएपछि फर्कन्छन् आफ्नैमा त्यति पनि छुट छैन हामीलाई चहराउँदै गरेका बाह्रमासे घाउहरू आफ्नो देश आफ्नोजस्तो भएन आर्तनाद गर्दै थिए